zaterdag 4 december 2010

Sneeuw

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
En zie de wereld als in rouw.
Kale bomen, nergens bloemen,
En de lucht is dicht en grauw.

Maar uit grijze wolkenvelden,
Vallen vlokken naar benee,
Brengen als uit 'n sprookjeswereld,
Licht en vrede met zich mee.

Langzaam gaat het al verdwijnen,
Als door een wonder toegedekt;
Zie, hoe 't witte, donzen sneeuwkleed,
Het duister aan het oog onttrekt.

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
Naar die wereld van de schijn.
Mocht het, denk ik, eens op aarde,
Voorgoed zo licht en vredig zijn.

8 opmerkingen:

  1. Mooi Marga....prachtig !!....liefs Ria....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtig gedicht!!!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtige tekst bij deze heerlijke winter witte beelden......
    Ga je volgen hoor en dank voor je lieve woorden.
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig gedicht...mooie winterfoto's!!
    Fijne zondag nog !
    groetjes, Annelies

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooi gedicht! En door die mooie foto's kan ik ook een beetje mee genieten van de winter. Al is er geen haar op mijn hoofd die zou willen ruilen met het weer...haha.
    Leuke spulletjes hebben jullie gemaakt. Zag ook al wat knuffels voorbij komen o pSilke's facebook! Leuk!
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Prachtig winter gedicht!!
    Erg mooie bijpassende foto's.
    Fijne dag, Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een prachtig gedicht, met die mooie foto's erbij.

    Me'n dochter die moet zo smakelijk lachen om die lange lijs die je gemaakt heb ze zit nl mee te kijken, leuk hé.

    Gr Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jeetje Marga, fantastisch deze tekst, heb je die zelf gemaakt???
    Je foto's zijn trouwens ook van grote schoonheid, vooral die met de paarden vind ik SUPER!!!

    Heerlijke week,
    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen