Zomaar even een dinsdagochtend.

Een stille dinsdagochtend.
Komt niet zo vaak voor. Heerlijke muziek van de jaren 70 op de achtergrond. De zon die naar binnen schijnt en me zo naar buiten lokt.
Even stilstaan bij het gewone leven. Ondertussen strijken.
Gewoon even een moment in je leven.

Net even mijn moeder aan de telefoon gehad. Ze wordt binnenkort al 82. Knap hoe ze het allemaal doet.
Zelf heb ik net zelf een vriendin gebeld, maar zij gaat mij zo terug bellen. Zij is met chemo kuren gestart.Hier sta ik machteloos naast, maar hoop dat ik haar toch iets kan steunen door er voor haar te zijn als het nodig is. Ik heb veel bewondering voor haar.
Dan een mailtje ontvangen van een andere vriendin waarin ze aan aangaf dat ze zondag zo van haar feest (50 jaar) had genoten.

Zij is al 32 jaar mijn vriendin. En wij gaan in mei naar een heel leuk campingetjes op een eilandje in het Alkmaardermeer om onze leeftijd samen te vieren.
Ik heb haar een heel apart leuk bloemstuk gegeven, maar het komt niet duidelijk op de foto omdat het al ingepakt was. (het was een erg zwaar bloemstukje) Het stukje is gemaakt tussen twee boomschijven in.

Heel even bloggen en dan ga ik zo beginnen met het schoonmaken van de voormalige garage, waar destijds een slaapkamer van gemaakt is voor mijn oudste dochter. Zij is enkele weken geleden gaan samenwonen en nu wordt het de kamer voor mijn jongste dochter. Zij is erg druk met haar onregelmatig werk en dan weet je wel wat je als moeder gaat doen.