Wat een tijden he.

Ja, na de watermeter heb ik de melkbus met de melkzeef ook maar eens even op de foto gezet. Vroeger werden altijd de melkbussen met melk opgehaald door de melkboer en werden er weer lege bussen neergezet. Als kind mochten we soms een stukje mee op de platte wagen tussen de melkbussen. Dit vonden we natuurlijk altijd leuk en spannend.
De zeef die er op staat, daar werd de melk altijd eerst door gezeefd voordat het in de melkbus kwam.

En dan het houtmandje. Deze doet me altijd denken aan vroeger, omdat we als kind hiermee hout uit het houthok moesten halen voor de kachel. Volgens mij heb ik dit nooit een leuke klus gevonden, maar ja je moest gewoon.
Op het moment staat de mand helaas achter het prieeltje. Soms staat hij vol met dennenappels in de tuin.

Dan heb ik ook nog een zinken teil die op het moment ook achter het prieeltje staat. Hier gingen we zaterdags om de beurt in voor een wasbeurt.

Wat een tijden he. Toch denk ik er altijd leuk aan terug, ook al waren er best wel dingen wat je helemaal niet leuk vond.
Maar ook al heb ik op het moment geen goede plek voor deze spullen, ik wil ze toch bewaren.